Λίγα λόγια για τον Αυτισμό

Ο όρος «αυτισμός» προέρχεται ετυμολογικά από την ελληνική λέξη «εαυτός» και υποδηλώνει την απομόνωση ενός ατόμου στον εαυτό του.
Τι είναι όμως ο Αυτισμός;
Ο Αυτισμός αναφέρεται σε παιδιά και ενηλίκους με δυσκολίες στην ανάπτυξη και ιδιαίτερα στις κοινωνικές δεξιότητες και την επικοινωνία. Είναι μία σύνθετη νευροβιολογική διαταραχή που τυπικά διαρκεί καθ’ όλη τη διάρκεια ζωής του ατόμου. Είναι μέρος μίας ομάδας διαταραχών γνωστών ως Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος (ASD). Σήμερα, 1 στα 50 άτομα διαγιγνώσκονται με αυτισμό.
Οι δυσκολίες αυτές δεν είναι εκφράσεις μιας γενικευμένης νοητικής καθυστέρησης, ξεκινούν νωρίς στη ζωή του ατόμου (συχνά στα 3 πρώτα χρόνια της ζωής του), ενώ τα συμπτώματα ποικίλλουν σε βαρύτητα και η έκφρασή τους αλλάζει καθώς το παιδί μεγαλώνει.
Τα πιο γνωστά χαρακτηριστικά, γνωστά και ως «Τριάδα Διαταραχών Του Αυτισμού (Lorna Wing)» είναι τα παρακάτω:

  • Λεκτική ή μη επικοινωνία (καθυστέρηση ή απουσία ομιλίας, ηχολαλία – το παιδί μιλά και σταματά ή επαναλαμβάνει αυτά που ακούει). Το εύρος των δυσκολιών λόγου που σχετίζονται με τον αυτισμό είναι μεγάλο.
  • Κοινωνική αλληλεπίδραση (ορισμένες φορές απουσία βλεμματικής επαφής και μίμησης, αδυναμία ομαδικού παιχνιδιού- μοναχικό παιχνίδι). Σοβαρή καθυστέρηση στην κοινωνική και ιδιαίτερα στην διαπροσωπική ανάπτυξη. Είναι η πλευρά των αυτιστικών καταστάσεων που προκαλεί στους γονείς την πιο μεγάλη οδύνη καθώς και συναισθήματα ενοχής που δεν τα αξίζουν.
  • Ανάπτυξη της φαντασίας και της σκέψης που συνοδεύονται από εμμονική ενασχόληση με αντικείμενα ή καταστάσεις, επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές, αντίδραση στην αλλαγή και άλλα συναφή. Το παιδί μπορεί να περιορίζεται στο στριφογύρισμα αντικειμένων, στην ενασχόληση με φώτα και άλλα.

Έχει θεωρηθεί ότι υπάρχει μια κοινή αιτία στα γενετικά, γνωστικά και νευρικά επίπεδα για τη χαρακτηριστική τριάδα συμπτωμάτων του αυτισμού. Ωστόσο, υπάρχει αυξανόμενη υποψία ότι ο αυτισμός είναι μια σύνθετη διαταραχή των οποίων οι βασικές πτυχές, έχουν διακριτές αιτίες που συχνά συνυπάρχουν.

Ο αυτισμός έχει ισχυρή γενετική βάση, η γενετική του είναι πολύπλοκη και δεν είναι σαφές εάν η διαταραχή αυτή εξηγείται περισσότερο από σπάνιες μεταλλάξεις με σημαντικές επιδράσεις ή από σπάνιες πολυγενείς αλληλεπιδράσεις κοινών γενετικών παραλλαγών.